26 OCAK 2010 saat : 09.50 3.760 kiloyla 51 cm boyumla Artık annemin karnında değil kucağında durup babama ve tüm aileme bakabiliyorum dünyaya bir ameliyat odasında merhaba dedim ama içimden ağlamak geldi ne zaman bişey demek istesem ağlayarak derdimi anlatabiliyorum bakıyorum kimse anlamıyor ağlayınca annem babam hep başımda ne sıkıntım olduğunu anlayabiliyorlar ağlamamla karnımın acıktığını sölemek istiyorum aslında dünyaya geldim ama genelde uyumak istiyorum doğdum hastane odasında 2 gün kaldık bir sürü kişi geldi bana anneme bakmaya sanırım onlara ilerde teyze amca demek zorunda kalıcam bu kadar ilgi iyi güzelde biraz yoruldum ne zaman eve geldik anlamamışım yolda uyuyordum evime girdim evde bir kalabalık zamanla tanıyacağım sanırım herkesi annemin biraz ağrısı var sanırım yavaş hareket ediyor benimle teyzem ilgilendi ilk günler teyzem diyorum beni teyzecim diye seviyordu şu anda en büyük zevkim annemin beni emzirmesi hep emmek istiyorum uyukluyorum arada ama ne yapayım çenem yoruluyor babam biraz tedirgin beni kucağına alırken ama başımdan hiç ayrılmıyor beni çok seviyorlar galiba beşiğimi annemle babamın odasına koymuşlar ama 5 gündür beşiğimde yatamadım beni yanlarından ayırmıyorlar yatakta kocaman geniş bir yeri bana veriyorlar kendileri sıkışıyor halbuki beşiğime yatırsalar ya bakalım daha neler yaşıyacağım çok eğlenceliymiş bu dünya .....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder